Lien Terryn - Foto Johnny De Ceulaerde
Tom Van Ongeval - Johnny De Ceulaerde
Tim Rummens - Johnny De Ceulaerde
Steve Van Damme - Johnny De Ceulaerde
Mona Rahme - Johnny De Ceulaerde
Marc Neefs - Johnny De Ceulaerde
Joris Steenput - Johnny De Ceulaerde
Frans Fierens - Johnny De Ceulaerde
Lies Merckx
Massa Master Medailles in Beveren
24 juni 2024
Zeven nationale DCLA-kampioenen
Terwijl onze clubtoppers momenteel de pauze tussen het EK van Rome en de Olympische Spelen van Parijs aangrijpen om trainingen en wedstrijden op punt te stellen, kregen onze Masters het afgelopen weekend hun nationaal kampioenschap in Beveren voorgeschoteld. Nadat onze kranige M/W 35-plussers recent in Lebbeke de Vlaamse interclubtitel binnenhaalden, was het nu uitkijken naar hun individuele prestaties. Niet iedereen van de succesformatie tekende present in het Waasland, maar in totaal kwamen wel 13 clubgenoten in actie die allemaal samen 14 medailles oogstten. Zeven keer goud, viermaal zilver en drie keer brons. Samengevat: geen slecht bilan !
Zowel Lien Terryn als Marc Neefs werden de slokoppen van de tweedaagse, met elk twee nationale titels. Voor Lien gaat het allemaal héél snel. Nog geen half jaar (opnieuw) aangesloten en zondagavond in Beveren al toe aan haar derde nationale titel ! Ze openbaarde zich in februari in de indoortempel van Louvain La Neuve met een 400m-titel in 61”59 en zaterdag deed ze dat dunnetjes over in Beveren. En hoe… In 58”94 stormde ze rondom de atletiekbaan en gaf ze haar dichtste concurrente (met Petra Bruggeman toch niet de minste) liefst 3,5 seconde het nakijken. Eerder deze zomer had Lien al eens de minuutgrens gekraakt en zo wist ze dat er nog meer in zat. Deze chrono’s waren tevens een verpulvering van het clubrecord van Catherine Wittenbergh die in 2007 een standaard van 70”22 had gezet. Zondag koos onze seizoensrevelatie voor het kortere werk. Van haar 100m in 13”32 was ze niet echt tevreden – “te snel rechtop na het startschot” – maar ze kreeg er wel een bronzen medaille voor, na oa. titelverzamelaarster Evgenia Balabkina/AVT (ooit nog een DCLA-atlete geweest). In deze sterk bezette koers (gewezen hinkstapkampioene Jessica Van de Steene werd vierde in 13”67) sprintte Elise Rummens naar de 6de plaats in 14”57, amper een fractie boven haar PR van 14”40. Enkele uurtjes later moesten deze dames opnieuw in de startblokken voor de dubbele afstand, met indoorkampioene Balabkina in een baan nà Lien Terryn. Opnieuw kwam de Limburgse iets sneller uit de blokken, maar Lien voelde de dreiging en liet Balabkina niet langszij komen in de bocht. De kleine voorsprong die ze halfweg had uitgebouwd, kon Lien vasthouden in de rechte lijn en zo verscheen er een chrono van 26”71 (tegen 26”84 voor Evgenia) op de klok. Meteen kwam hetzelfde drietal op het podium dan in de 100m, maar Lien zorgde deze keer wel voor een andere volgorde. Derde nationale titel in 2024 en alweer twee bijzondere clubrecords: Hilde Bottin ziet haar chrono’s van 13”94 en 28”56 (beiden in augustus 2004) na liefst 20 jaar van de clubtabellen verdwijnen.
Ook Marc Neefs is een grossier in medailles en na het weekend kwam daar alweer twee keer goud bij. Het lijkt simpel, maar dat is het allerminst, want Marc ziet als 59-jarige elk jaar opnieuw jongere categoriegenoten opduiken. Zaterdag was hij allerminst gerust in de M55-overstap van Joost Grymonpon/ROBA, zelf ooit nog jeugdatleet bij DCLA, die zich in 2024 opnieuw in een stijgende conditiecurve mag verheugen. De 800m werd zaterdag dan ook een enerverend tactisch spelletje, met Marc die de koppositie werd opgedrongen, maar op die manier wel zelf een gezapig trainingstempo kon bepalen. Joost plaatste een splijtende aanval met nog 220m te lopen, maar Marc was alert en kon zich vlotjes in de slipstream van zijn uitdager laten meezuigen. De laatste 80 meter werden een verschroeiende zij aan zij, waarin Marc in de laatste hectometers het pleit naar zich toe trok: tijden zijn bijkomstig maar de 2’25”51 tegen 2’26”07 spreken boekdelen. Zondag stond Marc een nog moeilijkere opdracht te wachten in de 1500m. Samen met de jongere M50-ers stond de koers met 15 deelnemers garant op een snelle aanvang. Zo geschiedde en Marc liet de top van de M50 dan ook wijselijk afstand nemen, al schoof wel één M55-er mee: Stefan Rens/ACHL, zowat onklopbaar in de langere afstanden, maar die afgelopen indoorseizoen toch twee keer op een kampioenschapscounter van Marc Neefs was gelopen. Deze keer zocht de moedige Herentalsenaar het spoor van zijn jongere concurrenten en Marc, die geen steun kreeg in de achtervolging, begreep dat hij het gaatje niet té groot mocht laten worden. Na 1000m schakelde hij dan ook een tandje hoger om de 20 meter achterstand te verkleinen. Dat gebeurde heel geleidelijk aan, maar in de laatste rechte lijn stond er alweer geen maat op de sprint van onze bijna zestiger… Met nog 50 meter voor de boeg was de moedige Rens er aan voor de moeite… Met 4’28”30 verbeterde hij zelfs zijn eigen CR (4’29”64 in 2020) en had hij nog een bonus van 65/100sten op Rens. Zijn gouden teller staat ondertussen op 34 en 35 titels…
Zaterdag had Mona Rahmé ook al moeiteloos haar 1500m-titel kunnen verlengen. In een superdruk deelnemersveld van 21 loopsters (W35-W40 en W45 samen) hield Mona zich voortdurend op in tweede positie. Het tempo lag behoorlijk hoog en toch kon W35 Lore Tack/BRAB in de slotronde nog scherp uithalen en iedereen verrassen. Mona mengde zich in de sprint voor plaats twee nog flink tussen de jongere concurrentes en haalde in 4’48”82 die beste ereplaats nog naar zich toe. Een seizoensbeste die met bijna 10 seconden bonus voldoende was voor het nationale W45-goud.
Edwin Nys mocht zaterdag als allerlaatste (letterlijk) in de Beverense ring. Ook Edwin heeft een abonnement op de mastertitels in het discuswerpen, maar een recente kleine blessure zaaide toch wat twijfel bij onze discobool. Daar was in de ring overigens niets van te merken, want al na een eerste worp van 44m12 troonde hij al meters boven de concurrentie uit. Zijn slotworp van 46m88, een seizoensbeste, zette het uitroepteken achter zijn nieuwe nationale M35-titel.
De zevende nationale titel voor DCLA kwam er op zondag. Tim Rummens moest bij afwezigheid van zus Sofie en mama An, de eer van de familie hooghouden. En hoe ! Tim liep in Beveren zijn allereerste masterkoers en moest bij gebrek aan een chrono dit jaar, vanuit de ongunstige baan één vertrekken. Met zijn lange benen kon hij in de enge binnenbocht toch al meteen de helft van zijn concurrenten schaakmat zetten. Nog voor halfweg kreeg iedereen van hem al het nakijken om te finishen in 50”49. “Ik wist niet meer dat verzuring zo’n pijn kon doen,” grapte Tim nadat hij zich meteen de derde nationale masterkampioen mocht noemen binnen de familie Rummens. Uiteraard is die 50”49 ook een nieuw clubrecord (59”21 van Gino Vanhemeldonck in 2017).
Twee zilveren springmedailles fleurden zaterdagnamiddag het clubpalmares nog op. Liesje Merckx deed dat met een mooie sprong van 4m09 in de verspringbak, na de internationaal ervaren Anne-Catherine Clement. Tezelfdertijd sprong Daan Huybrechs over 1m55 aan de hoogspringstand. Ruim voldoende voor het zilver, al bleef kampioen Jeroen Thonon/AVKA met 1m70 buiten schot.
En nog eens twee keer zilver in de afsluitende 5000m-wedstrijden van zondag, die onder een loden zomerzon moesten gelopen worden. Tussen de 20 deelnemers van de M40-M45, zocht Steve Van Damme zijn plaatsje. Een ongenaakbare Diaz Rodriguez liep al snel buiten bereik van iedereen, maar Steve wist zich al heel snel zeker van het zilver en was met de 16’13”12 meer dan tevreden. Hij werd de laatste maanden wat gehinderd door blessures, maar die bleken na een goede interclub en deze langere opdracht toch stilaan richting vergeethoek te raken.
Tom Van Ongeval eiste al snel de leiderspositie op bij de 12 deelnemers van de M50-M55. Zo kraakte hij vakkundig de tegenstand die eerder die namiddag al de 1500m betwistte. Maar een hardnekkige aanklamper had in de slotkilometer nog wat energie over om de titel aan Tom te ontfutselen. Met 16’57”12 (niet zo gek ver boven zijn CR van 16’32”2 een jaar geleden) kon onze marathoncrack best tevreden zijn met zijn koers. Die kreeg echter nog een staartje want aan de finish stond een dopingcontroleur op Tom te wachten, met een vervelende extra time tot gevolg. In diezelfde koers deed Frans Fierens een meer dan verdienstelijke gooi naar een medaille. Winnaar Rens was hier een klasse apart en spoelde zijn 1500m door met ruime winst, maar Frans nam gedurende 4600m zijn twee andere concurrenten voor de medailles op sleeptouw. Die namen dat hazenwerk maar al te gretig in dank aan en verwezen Frans in de slotronde naar de vierde plaats. Zijn 18’34”50 in deze moeilijke omstandigheden waren toch nog een behoorlijk stuk sneller dan zijn vorige beste van 18’58”07.
Zaterdag zorgde Joris Steenput voor de Halense inbreng in dit BK-gegeven. Joris opteerde voor de hindernisnummers en puurde daar twee keer een bronzen medaille uit. Eerst in de 300m horden, die hij afhaspelde in 65”61 en op het einde van de namiddag in de 2000m steeple, waar hij een niet onaardige 8’45”02 liet optekenen.
Marc Groeninckx had in februari de indoortitel 400m al op zak gestoken, maar deze keer kreeg hij er in de persoon van Paul-Emile Chenois nog een extra te duchten tegenstander bij. Marc was wat voorzichtiger van start gegaan maar schoof in het zicht van de eindstreep toch op in de richting van het brons. Met 1’15”82 kwam hij daarvoor slechts een secondje te kort.
De getoonde foto’s zijn aan de hand van JOHNNY DE CEULAERDE.
De resultaten van onze DCLA-masters in Beveren:
Goud (7)
Zat W40 (1v5) Lien Terryn - 400m – 58”94 CR
Zon W40 (1v6) Lien Terryn - 200m – 26”71 CR
Zat W45 (1v6) Mona Rahme - 1500m – 4’48”82
Zat M35 (1v5) Edwin Nys - Discus – 46m88
Zon M35 (1v8) Tim Rummens - 400m – 50”49 CR
Zat M55 (1v5) Marc Neefs - 800m – 2’25”51
Zon M55 (1v5) Marc Neefs - 1500m – 4’28”30 CR
Zilver (4)
Zat W45 (2v4) Elise Merckx - Ver – 4m09
Zat M40 (2v3) Daan Huybrechs - Hoog – 1m55
Zon M45 (2v9) Steve Van Damme - 5000m – 16’13”12
Zon M50 (2v7) Tom Van Ongeval - 5000m – 16’57”12
Brons (3)
Zat M60 (3v3) Joris Steenput - 300mH – 1’05”61
Zat M60 (3v3) Joris Steenput - 2000m SC – 8’45”02
Zon W40 (3v8) Lien Terryn - 100m – 13”32
Andere resultaten:
Zon W40 (6v8) Elise Rummens – 100m – 14”57
Zon M65 (4v8) Marc Groeninckx – 400m – 1’15”82
Zon M55 (4v5) Frans Fierens – 5000m – 18’34”50
Zowel Lien Terryn als Marc Neefs werden de slokoppen van de tweedaagse, met elk twee nationale titels. Voor Lien gaat het allemaal héél snel. Nog geen half jaar (opnieuw) aangesloten en zondagavond in Beveren al toe aan haar derde nationale titel ! Ze openbaarde zich in februari in de indoortempel van Louvain La Neuve met een 400m-titel in 61”59 en zaterdag deed ze dat dunnetjes over in Beveren. En hoe… In 58”94 stormde ze rondom de atletiekbaan en gaf ze haar dichtste concurrente (met Petra Bruggeman toch niet de minste) liefst 3,5 seconde het nakijken. Eerder deze zomer had Lien al eens de minuutgrens gekraakt en zo wist ze dat er nog meer in zat. Deze chrono’s waren tevens een verpulvering van het clubrecord van Catherine Wittenbergh die in 2007 een standaard van 70”22 had gezet. Zondag koos onze seizoensrevelatie voor het kortere werk. Van haar 100m in 13”32 was ze niet echt tevreden – “te snel rechtop na het startschot” – maar ze kreeg er wel een bronzen medaille voor, na oa. titelverzamelaarster Evgenia Balabkina/AVT (ooit nog een DCLA-atlete geweest). In deze sterk bezette koers (gewezen hinkstapkampioene Jessica Van de Steene werd vierde in 13”67) sprintte Elise Rummens naar de 6de plaats in 14”57, amper een fractie boven haar PR van 14”40. Enkele uurtjes later moesten deze dames opnieuw in de startblokken voor de dubbele afstand, met indoorkampioene Balabkina in een baan nà Lien Terryn. Opnieuw kwam de Limburgse iets sneller uit de blokken, maar Lien voelde de dreiging en liet Balabkina niet langszij komen in de bocht. De kleine voorsprong die ze halfweg had uitgebouwd, kon Lien vasthouden in de rechte lijn en zo verscheen er een chrono van 26”71 (tegen 26”84 voor Evgenia) op de klok. Meteen kwam hetzelfde drietal op het podium dan in de 100m, maar Lien zorgde deze keer wel voor een andere volgorde. Derde nationale titel in 2024 en alweer twee bijzondere clubrecords: Hilde Bottin ziet haar chrono’s van 13”94 en 28”56 (beiden in augustus 2004) na liefst 20 jaar van de clubtabellen verdwijnen.
Ook Marc Neefs is een grossier in medailles en na het weekend kwam daar alweer twee keer goud bij. Het lijkt simpel, maar dat is het allerminst, want Marc ziet als 59-jarige elk jaar opnieuw jongere categoriegenoten opduiken. Zaterdag was hij allerminst gerust in de M55-overstap van Joost Grymonpon/ROBA, zelf ooit nog jeugdatleet bij DCLA, die zich in 2024 opnieuw in een stijgende conditiecurve mag verheugen. De 800m werd zaterdag dan ook een enerverend tactisch spelletje, met Marc die de koppositie werd opgedrongen, maar op die manier wel zelf een gezapig trainingstempo kon bepalen. Joost plaatste een splijtende aanval met nog 220m te lopen, maar Marc was alert en kon zich vlotjes in de slipstream van zijn uitdager laten meezuigen. De laatste 80 meter werden een verschroeiende zij aan zij, waarin Marc in de laatste hectometers het pleit naar zich toe trok: tijden zijn bijkomstig maar de 2’25”51 tegen 2’26”07 spreken boekdelen. Zondag stond Marc een nog moeilijkere opdracht te wachten in de 1500m. Samen met de jongere M50-ers stond de koers met 15 deelnemers garant op een snelle aanvang. Zo geschiedde en Marc liet de top van de M50 dan ook wijselijk afstand nemen, al schoof wel één M55-er mee: Stefan Rens/ACHL, zowat onklopbaar in de langere afstanden, maar die afgelopen indoorseizoen toch twee keer op een kampioenschapscounter van Marc Neefs was gelopen. Deze keer zocht de moedige Herentalsenaar het spoor van zijn jongere concurrenten en Marc, die geen steun kreeg in de achtervolging, begreep dat hij het gaatje niet té groot mocht laten worden. Na 1000m schakelde hij dan ook een tandje hoger om de 20 meter achterstand te verkleinen. Dat gebeurde heel geleidelijk aan, maar in de laatste rechte lijn stond er alweer geen maat op de sprint van onze bijna zestiger… Met nog 50 meter voor de boeg was de moedige Rens er aan voor de moeite… Met 4’28”30 verbeterde hij zelfs zijn eigen CR (4’29”64 in 2020) en had hij nog een bonus van 65/100sten op Rens. Zijn gouden teller staat ondertussen op 34 en 35 titels…
Zaterdag had Mona Rahmé ook al moeiteloos haar 1500m-titel kunnen verlengen. In een superdruk deelnemersveld van 21 loopsters (W35-W40 en W45 samen) hield Mona zich voortdurend op in tweede positie. Het tempo lag behoorlijk hoog en toch kon W35 Lore Tack/BRAB in de slotronde nog scherp uithalen en iedereen verrassen. Mona mengde zich in de sprint voor plaats twee nog flink tussen de jongere concurrentes en haalde in 4’48”82 die beste ereplaats nog naar zich toe. Een seizoensbeste die met bijna 10 seconden bonus voldoende was voor het nationale W45-goud.
Edwin Nys mocht zaterdag als allerlaatste (letterlijk) in de Beverense ring. Ook Edwin heeft een abonnement op de mastertitels in het discuswerpen, maar een recente kleine blessure zaaide toch wat twijfel bij onze discobool. Daar was in de ring overigens niets van te merken, want al na een eerste worp van 44m12 troonde hij al meters boven de concurrentie uit. Zijn slotworp van 46m88, een seizoensbeste, zette het uitroepteken achter zijn nieuwe nationale M35-titel.
De zevende nationale titel voor DCLA kwam er op zondag. Tim Rummens moest bij afwezigheid van zus Sofie en mama An, de eer van de familie hooghouden. En hoe ! Tim liep in Beveren zijn allereerste masterkoers en moest bij gebrek aan een chrono dit jaar, vanuit de ongunstige baan één vertrekken. Met zijn lange benen kon hij in de enge binnenbocht toch al meteen de helft van zijn concurrenten schaakmat zetten. Nog voor halfweg kreeg iedereen van hem al het nakijken om te finishen in 50”49. “Ik wist niet meer dat verzuring zo’n pijn kon doen,” grapte Tim nadat hij zich meteen de derde nationale masterkampioen mocht noemen binnen de familie Rummens. Uiteraard is die 50”49 ook een nieuw clubrecord (59”21 van Gino Vanhemeldonck in 2017).
Twee zilveren springmedailles fleurden zaterdagnamiddag het clubpalmares nog op. Liesje Merckx deed dat met een mooie sprong van 4m09 in de verspringbak, na de internationaal ervaren Anne-Catherine Clement. Tezelfdertijd sprong Daan Huybrechs over 1m55 aan de hoogspringstand. Ruim voldoende voor het zilver, al bleef kampioen Jeroen Thonon/AVKA met 1m70 buiten schot.
En nog eens twee keer zilver in de afsluitende 5000m-wedstrijden van zondag, die onder een loden zomerzon moesten gelopen worden. Tussen de 20 deelnemers van de M40-M45, zocht Steve Van Damme zijn plaatsje. Een ongenaakbare Diaz Rodriguez liep al snel buiten bereik van iedereen, maar Steve wist zich al heel snel zeker van het zilver en was met de 16’13”12 meer dan tevreden. Hij werd de laatste maanden wat gehinderd door blessures, maar die bleken na een goede interclub en deze langere opdracht toch stilaan richting vergeethoek te raken.
Tom Van Ongeval eiste al snel de leiderspositie op bij de 12 deelnemers van de M50-M55. Zo kraakte hij vakkundig de tegenstand die eerder die namiddag al de 1500m betwistte. Maar een hardnekkige aanklamper had in de slotkilometer nog wat energie over om de titel aan Tom te ontfutselen. Met 16’57”12 (niet zo gek ver boven zijn CR van 16’32”2 een jaar geleden) kon onze marathoncrack best tevreden zijn met zijn koers. Die kreeg echter nog een staartje want aan de finish stond een dopingcontroleur op Tom te wachten, met een vervelende extra time tot gevolg. In diezelfde koers deed Frans Fierens een meer dan verdienstelijke gooi naar een medaille. Winnaar Rens was hier een klasse apart en spoelde zijn 1500m door met ruime winst, maar Frans nam gedurende 4600m zijn twee andere concurrenten voor de medailles op sleeptouw. Die namen dat hazenwerk maar al te gretig in dank aan en verwezen Frans in de slotronde naar de vierde plaats. Zijn 18’34”50 in deze moeilijke omstandigheden waren toch nog een behoorlijk stuk sneller dan zijn vorige beste van 18’58”07.
Zaterdag zorgde Joris Steenput voor de Halense inbreng in dit BK-gegeven. Joris opteerde voor de hindernisnummers en puurde daar twee keer een bronzen medaille uit. Eerst in de 300m horden, die hij afhaspelde in 65”61 en op het einde van de namiddag in de 2000m steeple, waar hij een niet onaardige 8’45”02 liet optekenen.
Marc Groeninckx had in februari de indoortitel 400m al op zak gestoken, maar deze keer kreeg hij er in de persoon van Paul-Emile Chenois nog een extra te duchten tegenstander bij. Marc was wat voorzichtiger van start gegaan maar schoof in het zicht van de eindstreep toch op in de richting van het brons. Met 1’15”82 kwam hij daarvoor slechts een secondje te kort.
De getoonde foto’s zijn aan de hand van JOHNNY DE CEULAERDE.
De resultaten van onze DCLA-masters in Beveren:
Goud (7)
Zat W40 (1v5) Lien Terryn - 400m – 58”94 CR
Zon W40 (1v6) Lien Terryn - 200m – 26”71 CR
Zat W45 (1v6) Mona Rahme - 1500m – 4’48”82
Zat M35 (1v5) Edwin Nys - Discus – 46m88
Zon M35 (1v8) Tim Rummens - 400m – 50”49 CR
Zat M55 (1v5) Marc Neefs - 800m – 2’25”51
Zon M55 (1v5) Marc Neefs - 1500m – 4’28”30 CR
Zilver (4)
Zat W45 (2v4) Elise Merckx - Ver – 4m09
Zat M40 (2v3) Daan Huybrechs - Hoog – 1m55
Zon M45 (2v9) Steve Van Damme - 5000m – 16’13”12
Zon M50 (2v7) Tom Van Ongeval - 5000m – 16’57”12
Brons (3)
Zat M60 (3v3) Joris Steenput - 300mH – 1’05”61
Zat M60 (3v3) Joris Steenput - 2000m SC – 8’45”02
Zon W40 (3v8) Lien Terryn - 100m – 13”32
Andere resultaten:
Zon W40 (6v8) Elise Rummens – 100m – 14”57
Zon M65 (4v8) Marc Groeninckx – 400m – 1’15”82
Zon M55 (4v5) Frans Fierens – 5000m – 18’34”50
